Kliniczne objawy choroby. Jak to wygląda od strony teorii...

Tabela 1. Objawy kliniczne przewlekłej niewydolności nerek.

Narząd/układ	Objawy kliniczne
Nerki	Wielomocz, skąpomocz, nadciśnienie tętnicze, kwasica metaboliczna
Serce i układ krążenia	Kardiomegalia, kardiomiopatia, nadciśnienie tętnicze, tarcie osierdziowe, zaburzenia rytmu serca
Przewód pokarmowy	Nudności, wymioty, jadłowstręt, czkawka, owrzodzenia żołądka, woń mocznika z ust
Ośrodkowy układ nerwowy	Bóle głowy, osłabienie koncentracji, zaburzenia świadomości, drgawki
Obwodowy układ nerwowy	Polineuropatie, zespół niespokojnych nóg, parestezje
Układ kostny	Osteodystrofia: bóle i zniekształcenia kostne
Skóra	Świąd, bladość, skłonność do sińców, łuszczenie się, wypryski, zadrapania
Objawy hematologiczne	Niedokrwistość, krwawienia
Objawy endokrynologiczne	Niskorosłość, opóźnienie dojrzewania plciowego, niedoczynność tarczycy
Zaburzenia immunologiczne	Zwiększona podatność m na infekcje
Zaburzenia metaboliczne	Dyslipidemie, upośledzona tolerancja glukozy

"Zaburzenia łaknienia, zwane nawet przez niektórych autorów „anoreksją mocznicową”, rozwijają się u dzieci z PChN z różnych przyczyn. Duże znaczenie ma niewyrównana kwasica metaboliczna. Przyczyniają się do tego niedobory mikroelementów i witamin, np. niedobory cynku powodują zaburzenia smaku. U dzieci z PChN rozwijają się zmiany zapalne w obrębie przewodu pokarmowego, częste są zakażenia Helicobacter pylori. Klinicznie istotne objawy uszkodzenia przewodu pokarmowego, takie jak nudności, wymioty, nieprzyjemny zapach z ust, odbijania ujawniają się późno w przebiegu PChN, jednak już wcześniej mogą przyczyniać się do pogorszenia apetytu."

Dializa otrzewnowa

 
wikimedia.org

Co to jest dializa otrzewnowa?

      Dializa otrzewnowa to metoda leczenia nerkozastępczego, w której do oczyszczania krwi ze zbędnych substancji oraz nadmiaru wody wykorzystuje się jamę brzuszną chorego, która jest wyścielona otrzewną. Otrzewna to bardzo cienka błona pokrywająca od wewnątrz ściany jamy brzusznej oraz wszystkie narządy, które się w niej znajdują. Jest ona przepuszczalna dla wody oraz wielu substancji, które mogą przechodzić z krwi do płynu znajdującego się w jamie otrzewnej, jak również w kierunku przeciwnym (działa jak filtr).

      W celu wykonania dializy otrzewnowej do jamy brzusznej wprowadza się płyn dializacyjny, który po pewnym czasie wypuszcza się, powtarzając tę czynność w zaplanowanych odstępach czasu. Skład chemiczny płynu jest tak dobrany, aby z jednej strony przenikały do niego z krwi substancje, które powinny być usunięte (jak mocznik, potas, fosforany i inne), a z drugiej strony, aby z płynu do krwi wchłaniały się substancje potrzebne do wyrównania kwasicy. Do płynu przenika również woda na zasadzie ultrafiltracji osmotycznej, co jest wynikiem dużego stężenia w płynie glukozy lub innego czynnika osmotycznego.

       

         Aby płyn mógł być wprowadzany i wyprowadzany z jamy otrzewnowej, przez powłoki skórne do wnętrza zakładany jest cewnik, zwany cewnikiem Tenckhoffa. Jest to dren wprowadzany podczas zabiegu na bloku operacyjnym. Zabiegi Dializy Otrzewnowej wykonywane są po odpowiednim przeszkoleniu, samodzielnie przez pacjenta w domu. Drugi rodzaj dializy otrzewnowej to ADO: automatyczna dializa otrzewnowa. Wymiany wykonywane są częściej, automatycznie przez specjalny cykler. Obie odmiany dializy otrzewnowej pozwalają pacjentowi na większą swobodę, możliwość pozostawania w domu, utrzymania pracy, uczęszczania do szkoły. Pacjent musi jednak spełnić określone warunki, by móc się w ten sposób dializować : podstawowym warunkiem jest spełnienie kryteriów medycznych. To pacjent z lekarzem musi ustalić możliwość wykorzystywania błony otrzewnowej do dializoterapii. Kolejny element to wystarczająca sprawność i możliwości nauki lub konieczność pomocy osoby bliskiej, opiekuna (szczególnie u dzieci i osób starszych zniedołężniałych). Kolejny warunek to możliwości socjalne, warunki domowe. Pacjent musi posiadać łazienkę, bieżącą wodę, najlepiej własny pokój. Możliwość przechowywania kartonów z płynami do wymiany, które dostarczane są bezpośrednio do pacjenta to również istotny warunek ( około 30 kartonów).

 Podstawą dobrego funkcjonowania tego typu leczenia jest szczególna dbałość o czystość i higienę rąk i okolicy wprowadzenia cewnika. Powikłaniem mogą być zakażenia miejsca wprowadzenia cewnika oraz zakażenie jamy otrzewnej. Konieczność zmiany metody leczenia na hemodializę występuje wówczas, kiedy skuteczność zabiegu nie spełnia warunków terapii. Ocena skuteczności dokonywana jest okresowo, podczas pobytu pacjenta w stacji dializ. Wizyty takie są planowane i ustalane w wyprzedzeniem. Pacjent pozostaje pod nadzorem lekarzy i pielęgniarek stacji dializ i zawsze może liczyć na pomoc i wsparcie.

źródło : https://www.dializadomowa.pl/zycie-z-chorym.html